!می خواهم منجم باشم؟
عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید است.از این رو،دمای آن در روز به 400 درجه سانتیگراد می‌رسد.در این دما سرب هم ذوب می‌شود.شب ها دما افت می‌کند و احتمالا تا 200 درجه سانتیگراد پایین می‌آید.عطارد جو ندارد و نمی‌تواند گرما را نگه دارد.از این رو دمای شب و روز آن تفاوت زیادی باهم دارند.یک بار چرخش آن به دور خود 59 روز و یک بار گردش آن به دور خورشید 88 روز طول می‌کشد.مدار عطارد کاملا به شکل بیضی است و در نتیجه فاصله آن از خورشید بین 47 تا 69 میلیون کیلومتر تغییر می‌کند.این سیاره کوچک اندکی از ماه بزرگتر است عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید و نیز کوچکترین سیاره خاکی است.هر سال در حدود سه بار به عنوان ستاره درخشان شامگاهی در نزدیکی افق غروب خورشید و نیز به عنوان یک ستاره صبحگاهی ظاهر می‌شود.بخاطر سرعت کم آن نسبت به زمین از لحاظ افسانه‌ای،خدای روشنی نامیده شده است.در مواقعی،عطارد در درخشندگی شبیه زحل می‌شود، اما معمولا بواسطه درخشندگی همسایه‌اش،خورشید،ناپدید می‌گردد.جاذبه سطحی عطارد به قدری ضعیف است که قادر به نگهداری ذرات اطراف خود نیست.در نتیجه عطارد تقریبا فاقد جو است.چگالی فضایی اطراف عطارد حدود 1000 میلیارد برابر کمتر از چگالی جو زمین است. رصد کردن سیاره عطارد دشوار است.نزدیک بودن مدار آن به خورشید سبب می‌شود که هیچگاه ?27 دورتر از قرص خورشید دیده نشود.در نتیجه،تنها قبل از طلوع و غروب آفتاب می‌توان آن را نزدیکی افق دید.حرکت مداری عطارد سریع است و به همین سبب،در هر بار گردش به دور خورشید امکان دید آن به چند روز محدود می‌شود.عطارد نیز مانند ماه،دوره هلالی دارد. از آنجا که هلالهای عطارد تنها به کمک تلسکوپ قابل رویت است،اگر می‌خواهید عطارد را با تلسکوپ کاوش کنید، مواظب باشید که به طرف خورشید نشانه نروید.
منبع:www.roshd.daneshnameh.ir گذر زهره گذرهای سیاره‌ای از مقابل خورشید از پدیده‌های نادر آسمان هستند که از دید ناظر زمینی تنها برای دو سیاره عطارد و زهره رخ می‌دهند.گذرها پدیده‌هایی مثل خورشید گرفتگی هستند،با این تفاوت که در خورشید گرفتگی کامل،ماه تمام قرص خورشید را می‌پوشاند و دیگر نوری از خورشید به زمین نمی‌رسد، اما عطارد و زهره آنقدر از زمین دورند که هنگام گذر مثل لکه گرد سیاهی بر قرص درخشان خورشید دیده می‌شوند.موقع گذر،زمین،سیاره و خورشید بر یک خط قرار دارند.گذر عطارد در هر قرن تا 13 بار روی می‌دهد،اما گذر زهره در بهترین شرایط هر قرن فقط 2 بار تکرار می‌شود.هیچ گذر زهره‌ای در قرن بیستم روی نداد.در واقع از زمان اختراع تلسکوپ تا کنون این پدیده تنها 6 بار رخ داده است.ناهید درخشان ترین سیاره از دیدگاه زمینی است.این سیاره آنچنان تابناک است که حتی هنگامیکه خورشید در بالای افق قرار دارد.با چشم غیر مسلح دیده می شود و در افق های کاملاً تاریک،از اشیا زمینی سایه می سازد.کهن ترین شناخت ناهید به زمان بابلی ها باز می گردد. هومر(homer) شاعر و حماسه سرای یونان باستان، ناهید را در اشعار خویش بعنوان زیباترین ستاره توصیف می کند و همنام با ونوس (venus) با الهه زیبائی آن را می‌ستاید. ناهید به فاصله متوسط و با نزدیک شدن به مراحل تربیع اول و بدر، به سرعت از قطر ظاهری خویش می‌کاهد. چه با چشم غیر مسلح و چه با تلسکوپ ودوربین دوچشمی هیچگاه بطور مستقیم به خورشید نگاه نکنید زیرا باعث آسیب شدید چشم می شود.با استفاده از صافی (فیلترهای) مناسب رصد خورشید،این گذر حتی بدون ابزار اپتیکی نیز قابل رؤیت است.فیلتر مورد استفاده حتماً باید فیلتری مخصوص و تأیید شده باشد که می‌توانید آن را از فروشگاههای قابل اطمینان ابزار نجومی تهیه کنید. همچنین می‌توانید تصویر خورشید و سایه زهره را از چشمی تلسکوپ یا دوربین دوچشمی بر روی صفحه‌ای سفید (مانند صفحه کاغذ) انداخته و به مشاهده این پدیده بپردازید.
منبع:www.roshd.daneshnameh.ir خورشید ستاره‌ای است از ستارگان رشته اصلی که 5 میلیارد سال از عمرش می‌گذرد.این ستاره کروی شکل بوده و عمدتا از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است.وسعت این ستاره 1.4 میلیون کیلومتر(870000 مایل)است.جرم این ستاره 7 برابر جرم یک ستاره معمولی بوده و همچنین 750 برابر جرم تمام سیاراتی است که به دورش می‌چرخند.سایر اجسام آسمانی موجود در منظومه شمسی که توسط جاذبه خورشید در مدارهایشان قرار گرفته‌اند نیز گرمایشان را از این انرژی می‌گیرند. اینمرکز خورشید مانند کوره‌ای هسته‌ای است با دمای 15 میلیون درجه سانتیگراد(27 میلیون درجه فارنهایت) که چگالی‌اش 160 برابر آب می‌باشد.تحت چنین شرایطی هسته‌های اتم هیدروژن باهم ترکیب شده و تبدیل به هسته‌های هلیوم می‌شوند.در این حین،0.7درصد جرم ترکیب شده،تبدیل به انرژی می‌شود.از590 میلیون تن هیدروژنی که درهر ثانیه در مرکز خورشید ترکیب می‌شوند،3.9 میلیون تن به انرژی تبدیل می‌شود.این سوخت هیدروژنی،تا 5 میلیارد سال دیگر دوام خواهد داشت.مسیر نامنظم 2 میلیون سال طول می‌کشد تا انرژی تولید شده در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت نور و گرما تابش کند،سپس بعد از فقط 8 دقیقه،این انرژی به زمین می‌رسد.هنگامی که خورشید منبسط می شود تا تبدیل به یک غول سرخ شود، قطرش حدود 150برابر بزرگتر خواهد شد.گازهای منبسط شده و داغ،رنگ زرد و حرارت خود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد.اما بخاطر بزرگتر شدن سطح خورشید،درخشندگی آن 1000برابر افزایش یافته و نور بیشتری ساطع خواهد کرد.5 میلیارد سال بعد،بیشتر هیدروژن موجود در هسته خورشید گداخته شده و صرف تهیه هلیوم خواهد شد.در آن زمان،جاذبه باعث انقباض هسته شده و فشار،دمای آنرا افزایش خواهد داد.هیدروژن شروع به سوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد.انرژی حاصل از این گداخت هسته‌ای در پوسته،باعث انبساط لایه‌های خارجی خواهد شد و سیارات عطارد و زهره را ذوب می‌کند و آنها را در بر می‌گیرد. انبساط خورشید تا مدار زمین متوقف شده و حرارتش تمام موجودات زنده را از بین می‌برد.بعد از آن خورشید تبدیل به یک غول سرخ می‌شود.سپس،لایه‌های خارجی در فضا پخش شده و یک سحابی سیاره‌ای تشکیل خواهند داد. هسته نیز بصورت یک ستاره کوتوله سفید باقی مانده و به تدریج از بین خواهد رفت.پس می‌توان گفت که با فرا رسیدن مرگ خورشید،مرگ زمین و تمام موجودات این سیاره فرا می‌رسد.
منبع:www.roshd.daneshnameh.ir واحد های سنجش کیهانی: 1)واحد نجومی(Au) Au=150000000km 2)سال نوری 3)پارسک 3/26سال نوری ستاره:اجرام کروی گازی بزرگی هستند که به واسطه ی واکنش های هسته ای از خود نور و گرما دارند. سیاره:اجرام کروی بزرگی هستند که هم می توانند خاکی و هم گازی باشند و به دور ستاره در حال گردشند. سحابی:ابرهایی از گرد و غبار میان ستاره ای هستند که محل تولد و مرگ ستارگانند. کهکشان:مجموعه ای از ستارگان می باشند که بین 100 تا 300 میلیارد ستاره در آن جا گرفته است. قدر ظاهری:میزان درخشندگی جرم آسمانی است که ناظر زمینی آن را می بیند و به فاصله و جرم آن جسم بستگی دارد. 1°=60′ 1°=3600″ قدر مطلق:میزان درخشندگی یک ستاره که در فاصله ی 10 پارسکی از ما قرار گرفته است. مقارنه:یعنی نزدیک شدن یا قرین شدن. به عبارت دیگر هر گاه موقعیت یک سیاره در منظومه ی شمسی به گونه ای باشد که در آسمان سیاره و خورشید در کنار یک دیگر دیده شوند اصطلاحا می گوییم سیاره در مقارنه است.در مورد ماه نیز همین صادق است.این وقتی است که ماه بین زمین و خورشید قرار می گیرد و دیده نمی شود به این لحظه تولد ماه می گویند. مقابله:حالت مقابله خلاف مقارنه است.اگر سیاره ی بیرونی در حالت مقابله باشد،هم زمان با غروب خورشید طلوع و با طلوع خورشید غروب می کند. کشیدگی:زاویه ای که زین راس آن باشد، به طوری که یک ضلع آن روی خورشید و دیگری روی یکی از سیارات باشد، به ای زاویه کشیدگی می گوییم. در حالت مقارنه زاویه ی کشیدگی صفر و در مقابله صد وهشتاد درجه است. اقامت:سیارات خارجی در روی مدار ها از غرب به شرق می گردنند.هنگامی که این دو حرکت با هم ترکیب می شوند حرکت پیچیده ای به نام حرکت رجعی رخ می دهد. منبع:نجوم دینامیکی
9460800000000m=9460800000km
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
