!می خواهم منجم باشم؟
زحل از جنبه‌های زیادی شبیه مشتری است،جز این که در اطراف آن چندین حلقه شگفت انگیز وجود دارد.جرم زحل،صد بار بیش از جرم زمین است.ولی تقریبا تمام ماده آن به شکل گاز است و صخره‌ای نیست.لایه‌های ابری جو آن مانند ابرهای مشتری واضح نیستند.اما وجودشان حتمی است.ده قمر در اطراف زحل وجود دارد.قطر یکی از آنها که تیتان نامیده می‌شود، حدود 6000 کیلو متر است.از این رو بزرگترین قمر در منظومه شمسی به حساب می‌آید.تیتان خود دارای جوی است که از متان و آمونیاک تشکیل یافته است.زحل شباهت قابل توجهی با مشتری دارد،ولی کمی کوچکتر است و جرم آن کمتر از جرم مشتری.زحل کمترین چگالی حجمی را نسبت به سایر سیارات دارد.ساختار جو زحل با کمربندهایی که به موازات استوا امتداد دارند،مشابه است. آشفتگی های کمربندهای زحل خیلی کمتر از مشتری است. جو زحل احتمالا ترکیب خیلی مشابه‌ای با جو مشتری دارد. تاکنون متان،آمونیاک،اتان،فسفین،استیلن،متیل استیل،پروپان و هیدروژن مولکولی آشکار شده است.ابرهای زحل خیلی کمرنگ تر از ابرهای مشتری به نظر می‌رسند.ابرهای مشتری اغلب به رنگ زرد کم رنگ و نارنجی هستند،به این دلیل که دما در زحل کمتر از مشتری است،ابرهای زحل در لایه پایین تر جوش قرار می‌گیرند.درون زحل احتمالا ترکیب مشتری را دارد.تخمینهای نظری مقادیر حدود 74% هیدروژن،24%هلیوم،2%عناصر سنگین تر را پیشنهاد می‌کند.این ترکیب تقریبا مشابه ترکیبات خورشید است. زحل ممکن است یک هسته سنگین کوچک به قطر 20 هزار کیلومترداشته باشد.حلقه‌های زحل با مدار زحل هم صفحه نیستند، بلکه زاویه‌ای با هم می‌سازند.یکی از اثرات این پدیده در نظر ما تغییر گشادگی حلقه‌ها است.طی گردش 29 ساله زحل دور خورشید،دوباره می‌توانیم حلقه‌ها را در گشادترین حالت ببینیم. غیر از این دو حالت،حلقه‌ها از لبه دیده می‌شوند و جز با تلسکوپ پر قدرت ، قابل مشاهده نیستند.از این طریق معلوم شد که ضخامت حلقه‌ها فقط پنج کیلومتر است.حلقه‌های زحل از میلیاردها ذره ریز تشیکل یافته‌اند که اندازه بیشترشان چند سانتیمتر است.همه آنها،مانند ماهواره‌های کوچک،به دور زحل گردش می‌کنند.20 قمر تاکنون برای زحل شناسایی شده‌اند، که 13 قمر از زمین و هفت قمر دیگر بوسیله کاوشگرهای فضایی کشف شده‌اند.قمرهای کوچک زحل به شکل سیب زمینی بوده و شکلهای نامنظمی دارند.احتمال می‌رود که قمرهای کوچکتر دیگری نیز کشف شوند.سطح بسیاری از قمرها پوشیده از گودال های شهابسنگی است.در سطح میماس، یکی از قمرهای کوچک زحل،گودالی بزرگ به نام هرشل وجود دارد که 130 کیلومتر (81 مایل) وسعت داشته و یک سوم این قمر را پوشانده است.زحل دارای بیشترین قمر در بین سیارات منظومه شمسی است.دانشمند هلندی، کریستین هوینگس(95 – 1629)،در سال 1655 اولین قمر زحل را کشف کرد. تیتان از لحاظ بزرگی دومین قمر و یکی از سه قمری است که در منظومه شمسی دارای جو هستند.تصور می‌شود که قسمت اعظم آن ازسنگ و بقیه از یخ تشکیل شده باشد.جوی که دائما سطح تیتان را پوشانده است،حاوی نیتروژن و سایر مواد شیمیایی است.اختر شناسان به تازگی قمر جدیدی از سیاره زحل را شناسایی کرده‌اند که بسیار کوچک است(حدودآ 2 کیلومتر). در این صورت تعداد قمرهای زحل به21 قمر تغییر می‌کند.
منبع:www.roshd.daneshnameh.ir
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
