!می خواهم منجم باشم؟
میدان مقناطیسی پر خم و پیچ با اینکه به نظر می رسد که قوت میدان مغناطیسی رو به کاهش است، ولی در مقایسه با نوسانات اندازه گیری شده در گذشته دیده شده که بالاتر از حد اوسط قرار دارد.بر اساس تحقیقات دانشکده اقیانوس شناسی ساندیگو، اگر قوت میدان مغناطیسی با این سطح همچنان کاهش یابد، در آنصورت میدان دو قطبی مقناطیسی طی 500 سال به 0 می رسد.اما به احتمال زیاد میدان مغناطیسی دوباره قوت یافته و به حالت اولش باز می گردد؛ یعنی چیزی که طی چند صد سال با نوسان طبیعی وجود داشته. موقعیت قطب های مغناطیسی در شمال و انترکتیکا نیز عجیب و حیرت انگیز به نظر می رسند.به گونه مثال در قرن 20 قطب شمال مغناطیسی در قسمت های بالای کانادا از 10 کیلومتر در سال به 40 کیلومتر افزایش یافته است. گمان بر این است که اگر قطب شمال مغناطیسی با همین میزان ادامه یابد طی چند دهه از شمال امریکا خارج شده و وارد سایبریا می شود.ولی این یک پدیده جدید نیست. چون اولین یافته های جیمز روز در سال 1931 به صد ها مایل خم و پیچ خورده . پس هیچ اتفاق شومی در راه نیست؟ جابجایی مغناطیسی یکی از عرصه های مجذوب کننده تحقیقات ژئوفیزیکی به شمار می رود که به مدت چندین سال دانشمندان فیزیک و زمین شناسان را به خود مشغول خواهد داشت. با اینکه نیروی محرک نهفته در پشت این پدیده تا هنوز کاملأ شناخته نشده، اما هیچ دلیل علمی موثق وجود ندارد که نشان دهد این جابجایی به تاریخ 21 دسامبر 2012 اتفاق می افتد. برعلاوه، اثرات این اتفاق یا جابجایی بالاتر از حد یک اعتیاد به ما نفوذ کرده. آیا باید این جابجایی مغناطیسی را در زمان حیات خویش تجربه کنیم ( که به احتمال زیاد نه)، ولی احتمال ندارد که در اثر باد خورشیدی زنده سوزانده شویم و یا حتی توسط تشعشتات کیهانی محو گردیم. حتی احتمال ندارد که حادثه انقراض گونه ها را تجربه کنیم. به احتمال زیاد در زمان جابجایی یا مستقر شدن میدان های مغناطیسی در موقعیت جدید،شفق ها را در تمام ارتفاعات زمین تجربه خواهیم نمود و ذرات شارژ داری که از فضا می آیند،شاید یک مقدار افزایش یابند (اما به خاطر داشته باشید که تضعیف میدان مغناطیسی به معنی این نیست که هیچ گونه حفاظت مغناطیسی نداشته باشیم)، چون در حد زیاد توسط اتموسفیر ضخیم و چگال محافظت می شویم. درست است که ماهواره ها گرفتار نقص کاری و پرندگان مهاجر گیچ و آشفته می شوند، اما پیش گویی نمودن سقوط زمین یعنی پایان همه چیز مثل آب خوردن آسان نیست. فراز و نشیب قوت میدان های مقناطیسی تحقیقات جدید درباره میدان های مقناطیسی زمین که به تاریخ 26 سپتامبر در نشریه ساینس به چاپ رسید می گوید که میدان مغناطیسی زمین آنگونه که قبلأ تصور می کردیم، ساده و آسان نیست. علاوه بر دو قطبی بدون میدان ها (شمال- جنوب) میدان های ضعیف تری هم در سراسر سیاره دیده شده که احتمالأ در هسته بیرونی زمین تولید می شوند. بعد از اندازه گیری ها، دیده شد که میدان های مغناطیسی از نظر قوت با هم بسیار متفاوت اند و یک واقعیت مسلم دیگر این است که قوت میدان های مغناطیسی در حال کاهش می باشند. تحقیقات تازه که توسط دیرینه شناس زمین آقای برید سینجر از دانشگاه ویسکنسون منتشر شده می گوید که میدان مغناطیسی ضعیف در جابجایی مغناطیسی بسیار مهم می باشد.اگر قوت میدان دو قطبی (شمال-جنوب)در مقایسه با قوت ضعیف میدان های پراکنده مغناطیسی کاهش یابد،در آن صورت احتمال جابجایی قطب های مغناطیسی وجود دارد. آقای سینجر می گوید: "میدان ها همواره پایدار نیستند،انتقال گرما و ماهیت جریان هم تغییر می کند و می تواند باعث ایجاد دو قطبی گردد که شدت و استقامت آن هم کم و زیاد می شود. زمانی که بسیار ضعیف می شود، توانایی لازم برای رسیدن به سطح زمین را ندارد و آنگاه شاهد غیر محوری شدن دو قطب خواهیم بود که قطب ضعیف تر آن برای همیشه عقب می ماند".گروه تحقیقاتی سینجر، نمونه های گدازه های آتشفشانی باستانی باقیمانده از آتشفشان های تاهیتی و آلمان بین 500 تا 700 هزار سال قبل را ارزیابی نمودند. با ارزیابی دقیق منرال های غنی آهن که به نام مگنتیت یاد می شوند،تحقیق کنندگان توانستند تا به مسیر میدان های مغناطیسی دست یابند. چرخش الکترون ها در درون منرال به وسیله میدان مغناطیسی قوی انجام می شود. در زمان قوت میدان دو قطبی، این الکترون ها به جهت قطب شمال مغناطیسی اشاره می کنند.اما در زمان تضعیف میدان دو قطبی، الکترون ها به هر جهتی که میدان قوی باشد اشاره می کنند. تحقیق کنندگان فکر می کنند، زمانیکه میدان مغناطیسی ضعیف پائین تر از یک حد معین کاهش می یابد،میدان های پراکنده، میدان های دو قطبی را از محور خارج می سازند و باعث جابجایی قطب های مغناطیسی می شوند. سینجر می گوید "میدان های مغناطیسی یکی از ویژگی های مهم زمین شمرده می شوند که تا هنوز بزرگترین معمای علم می باشند. اما بیجا شدن قطب ها چیزیست که بشر صد ها سال به دنبال آن است". چه چیزی باعث جابجایی مقناطیسی زمین می شود؟
هسته مذاب آهنی آن به صورت پایدار طی صده های متوالی فعالیت و جریان داشته.اما به دلایل مختلف در جریان جابجایی مغناطیسی،ناپایداری ها باعث قطع تولید یکنواخت میدان مغناطیسی سراسری شده و چرخشی را در قطب ها بوجود آورده.بشر میدان مغناطیسی را از چندین صد سال قبل می شناسد و حتی از قرن 12 میلادی بدین سو قطب نما جهت قطب شمال را به ما نشان می دهد. تا هنوز در مورد میکانیزم یا کارکرد میدان های مغناطیسی که در هسته بیرونی زمین نهفته است، زیاد نمی دانیم.یک تن از دانشمندان فیزیک نجومی
به نام دان لاتروپ از دانشگاه مریلند سعی نمود تا این معما را با ساخت یک نمونه کوچک زمین حل کند. این گوی فلزی زمین که قطر آن 3 متر است بر روی یک دستگاه نصب شده و با سرعت 80 مایل
(128 کیلومتر) در ساعت که سرعت استوای زمین است، می چرخد.بخاطر شبیه سازی هسته مذاب زمین،لاتروپ هم نمونه کوچک خودش را پر از فلز مذاب می کند. تمام این نمونه 26 تن وزن دارد. اعتقاد دانشمندان بر این است که هسته بیرونی مذاب زمین که3200 کیلومتر پائین تر از پوسته زمین آغاز می شود، میدان مقناطیسی سراسری زمین را تولید می کند. عملکرد پویائی یا مولد جریان دائم به نحوی از طریق تعامل جریان آهن مذاب آشفته ( که نهایت توانایی جریان) را دارد با چرخش زمین ایجاد می شود. چرخش یا حرکت این گوی سنگین باید باعث آشفتگی در جریان سدیم مایع شود و امیدواریم تا بتواند میدان مغناطیسی را به وجود بیاورد.امید بر آن می رود تا این آزمایش چندین معما دیگر را نیز حل کند؛یعنی میکانیزم های مربوط به جابجایی قطب های مغناطیسی.از آنجایی که میدان های مغناطیسی در گذشته هم چندین بار جابجا شده،شاید چرخش طولانی این نمونه بتواند باعث جابجایی قطب های مغناطیسی گردد.در ضمن این آزمایش با استفاده از فلز مذاب می تواند بر چگونگی این شرایط در این جابجایی قطب ها نیز روشنی بیاندازد. می دانید که وقتی سیاره ما در گردش این اتفاق چند بار رخ می دهد؟ دلایل جابجایی میدان های مغناطیسی درست فهمیده نشده،اما این مسئله کاملأ با قسمت درونی زمین ارتباط دارد.وقتی سیاره ما در گردش است، هسته مذاب آهنی آن به راحتی در جریان می باشد و باعث می گردد تا الکترون ها نیز به راحتی جریان پیدا کنند. این حرکت حرارتی،ذرات شارژ یا بار دار میدان های مغناطیسی ای را ایجاد می کنند که مرکز آنها در قطب های شمال و جنوب زمین قرار دارند.این پروسه بنام عملکرد دینام (مولد جریان دائم) یاد می شود که تقریبأ باعث ایجاد میدان مغناطیسی شبیه آهنربا می گردد و به این میدان ها اجازه می دهد تا سیاره ما را کاملأ در داخل خود بپوشاند. این میدان مغناطیسی با عبور از هسته و پوسته زمین به فضا پیش رفته و مانند کره مغناطیسی یا حباب حفاظتی که همواره در اثر وزش باد های خورشیدی آشفته می شود، زمین را حفاظت می کند. از آنجایی که ذرات باد خورشید همیشه دارای شارژ می باشد،میدان مغناطیسی زمین آنها را منکسر نموده و به نوک یا نقطه مناطق قطبی جائیکه خطوط میدان مغناطیسی باز می باشد،هدایت می کند و در آنجا بصورت شفق های قطبی دیده می شوند.معمولأ این وضعیت طی چندین قرن ادامه پیدا می کند (یعنی یک میدان مغناطیسی پایدار که از مناطق شمال تا جنوب امتداد یافته)،اما بعضی اوقات دیده شده که میدان مغناطیسی جابجا شده و قوت آن نیز دگرگون می شود.
چرا این اتفاق می افتد؟ فقط می دانیم که این جابجایی طی چند میلیون سال اتفاق افتاده و بر اساس رسوبات فرو مغناطیسی،این اتفاق آخرین بار حدود 780 هزار سال قبل رخ داده. اما یک تعداد مقالات وحشت برانگیز می گویند که جابجایی مغناطیسی " با نظم کار ساعت" رخ می دهد که این مسئله اصلأ واقعیت ندارد.طوری که در این نمودار دیده شده،جابجایی مغناطیسی طی 160 میلیون سال بصورت نامنظم رخ داده. اطلاعات دراز مدت نشان می دهد که طولانی ترین دوره پایدار میان "جابجایی" میدان های مغناطیسی حدود 40 میلیون سال (در جریان دوره کرتاسه یا دوران وفور گچ در زمین؛ یعنی 65 میلیون سال قبل از میلاد) و کوتاه ترین دوره آن حدود چند صد سال قبل بوده است. بعضی از تئوری های سال 2012 (پیشگویی های فوق را بنام تئوری های 2012 می گویند) نشان می دهند که جابجایی مغناطیسی به دوره 11 ساله خورشید ارتباط دارد،اما برای حمایت از این گونه ادعا هم هیچ گونه شواهد علمی وجود ندارد.هیچ اطلاعاتی تا هنوز به دست نیامده که ارتباط خورشید و زمین را در تغییرات قطب های مغناطیسی نشان دهد. بنابرین،تردید تئوری روز رستاخیر در جابجایی مغناطیسی زمین نشان می دهد که این اتفاق با نظم کار ساعت ( بطور منظم) اتفاق نمی افتد و هیچگونه ارتباطی هم به حرکت خورشید ندارد. در هر صورت ما بدهکار یک تکان یا چرخش ناگهانی مقناطیسی نیستیم، چون نمی توانیم پیش بینی کنیم که دفعه بعد کی اتفاق می افتد، اما ظاهرأ این اتفاق ناگوار و خطرناک در گذشته ها به صورت تصادفی اتفاق افتاده است. به تاریخ 21 دسبمر 2012 میلادی زمین یعنی خانه مشترک همه انسان ها یک رویداد بسیار قوی را تجربه می کند. این بار صحبت در مورد سیاره X یا فوران کشنده خورشیدی نیست، بلکه این رویداد در داخل هسته درونی زمین رخ می دهد و باعث یک تغیر مصیبت بار در میدان مغناطیسی که حمایت گر ماست می گردد.در نتیجه ما نه تنها شاهد کاهش سریع استقامت میدان مغناطیسی خواهیم بود بلکه قطب های میدان مغناطیسی هم سریعأ جابجا می شوند ( یعنی قطب شمال مغناطیسی بجای قطب جنوب و برعکس جابجا می شوند.) خوب این پیش بینی برای ما چه معنی می دهد؟ یعنی اگر به پیش گویی ها در مورد سرنوشت شوم باور دارید،متوجه باشید که با جابجا شدن میدان های مغناطیسی،زمین توانایی دفاع در برابر تابش های خورشیدی را از دست می دهد و در برابر مقدار زیاد تشعشات خورشیدی قرار می گیرید. ناوگان عظیم ماهواره های مخابراتی و نظامی از مدار سقوط می کنند و باعث ایجاد هرج و مرج در زمین می شوند.نا آرامی های اجتماعی،جنگ،قحطی و سقوط اقتصادی رخ می دهد و بدون داشتن سیستم GPS یا موقعیت یاب جهانی،تمام هواپیماها سقوط می کنند... با استفاده از پیش گویی مایا ها به مثابه یک بهانه برای ایجاد روش های جدید و انفجار کننده که در اثر آن سیاره ما ممکن نابود شود،پیش گویان تئوری سال 2012 از جابجایی جاذبه زمین مثل اینکه در سنگ نهفته باشد،استفاده نموده اند.حقیقتأ به علت این است که دانشمندان گفته اند، این اتفاق ممکن در یک دوره چهار ساله اتفاق می افتد.اما دریغا،با اینکه این تئوری یک اندازه حمایت علمی را همراه دارد،هیچ کسی نمی تواند جابجایی میدان های مغناطیسی را که احتمال دارد در روز های آینده و یا در هزاره بعدی اتفاق بیافتد،پیش گویی کند.
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
